Een halffabricaat om van te smullen.

Pijlpunten heb ik met enige regelmaat gevonden. De oudsten dateren van meer dan 12.000 jaar geleden. De jongsten zijn iets minder dan 4000 jaar oud. Allen hebben primair tot doel een zo diep en bloederig mogelijke wond te veroorzaken. Onze voorouders waren prima in staat om aan dit criterium te voldoen, uitstekend jachtmateriaal was voor hen een noodzaak.
Iedere door mij gevonden spits (pijlpunt) voldoet aan bovenstaande criteria.
In de loop der eeuwen zijn de spitsen “aan mode” onderhevig geweest. Techniek van fabricage en vorm van spits veranderen in de tijd. Gelukkig maar, daardoor kunnen we ze vrij goed determineren. Het zijn als het ware gids artefacten in de tijd.
Op een akker, waar ik alleen verbrand vuursteen en heel veel bronstijdaardewerk gevonden had, lag bovenop een pas geploegde vore -alsof ze gevonden wilde worden- een halffabricaat van een spits. Ze schitterde in de kille najaarszon, het enige wat ik behoefde te doen was te bukken en haar op te rapen.
Het betreft een exemplaar dat voor ongeveer 4000 jaar werd afgekeurd. De steenklopper was begonnen aan het laatste stadium van het fabricageproces, hij wilde de spits zo dun mogelijk maken. Een laatste slag (eigenlijk meer drukken met een bronzen punt) zou de lelijke en de slagkracht belemmerende bobbel doen verdwijnen. De ervaren steenbewerker had echter de uit te oefenen kracht verkeerd ingeschat. Er sprong slechts een deel van de te verwijderen bult af. Helaas bleef er geen goed vlak voor een volgende poging over. Mogelijkerwijs haalde de geroutineerde steenbewerker zijn schouders op -hij was beter van zichzelf gewend- en wierp het mislukte halffabricaat met een chagrijnig gezicht weg. Gelukkig maar, ze bevindt zich nu in mijn verzameling en vormt daar een fraaie aanvulling.
De spits is te dateren rond het begin van de bronstijd, zo rond 2100 voor Chr. Op een paar eeuwen kijken we niet.

(verhaal eerder gepubliceerd in 2013 in “Nieuws van de Verteller”)

Klik hier voor meer verhalen van de Verteller van het Oude en zijn vondsten