Afgelopen weekend liep ik met enige medezoekers over een zeer moeilijk toegankelijke akker.  De regen van de afgelopen periode had ervoor gezorgd dat het terrein vrijwel ontoegankelijk was.U vraagt zich misschien af waarom wij dan per se  hier ons geluk wilden beproeven? Welnu, eerder was op het perceel een midden-paleolhiet gevonden. Aan ons om te bewijzen dat het niet een incidentele vondst was. Helaas, we hadden op dat gebied geen geluk.
Tijdens het doorwaden van één van de vele modderpoelen viel mijn oog op een min of meer rond “steentje” met precies in het midden een gat. Na reiniging bleek het een spinklosje te zijn met een doorsnede van meer dan 4½ centimeter en een hoogte van 1½ cm. Ze is gemaakt van middelmatig hard gebakken aardewerk met een steengruis magering. Het spinklosje heeft van verschijnen aan de oppervlakte duidelijk te lijden gehad. Recentelijk zijn er diverse kleinere stukjes afgeknapt. Jammer, aan mij het verval te stoppen.
Spinklosjes werden gebruikt bij het bewerken van ruwe stof, voornamelijk wol en in beperktere mate vermoedelijk ook vlas (voor het verkrijgen van linnen). De klosjes vormden de verzwaring van een hangende, houten spil. Door de draaiende beweging van spil en klos kon op een eenvoudige manier handmatig garen worden gesponnen (J. A. W. Nicolay, Opgravingen bij Midlaren pp. 347).

datering spinklosje

Onder de spinklosjes bestaat een grote variatie in grootte, dikte, gewicht, bakwijze en kwaliteit. Het door mij gevonden spinklosje laat zich maar moeilijk in een tijdvak indelen. Te meer omdat verder op de hele akker geen aardewerk of ander te determineren materiaal meer is aangetroffen. Een datering tussen 300 en 800 na Chr. lijkt dan ook het beste wat ik u kan bieden.
Ik geef toe, het is niet een van mijn meest spectaculaire vondsten. Wat het leuk maakte was de omstandigheden waaronder ze te voorschijn kwam.

(verhaal eerder gepubliceerd in 2015 in “Nieuws van de Verteller”)

Klik hier voor meer verhalen van de Verteller van het Oude en zijn vondsten