Lange tijd heb ik niets geweten van het zoeken naar fossielen en artefacten op het strand. Ik had er geen idee van dat de stranden van Zuid-Holland, zoals de Zandmotor en de Maasvlakte, waren opgespoten. Pas in april 2016 hoorde ik dit op een determinatiedag voor strandvondsten in het Museon te Den Haag. Na deze bijeenkomst begreep ik dat deze stranden zijn aangelegd met behulp van zand uit de bodem van de Noordzee. Dit bleek niet ‘zomaar’ zand te zijn, het blijken zandlagen waarin fossielen en artefacten aanwezig zijn die ons veel over het leven van vroeger kunnen vertellen. Door de jaren heen zijn hier gigantisch veel mooie vondsten gedaan. Deze vondsten bleken niet alleen waardevol vanuit een paleontologisch of botanisch oogpunt, maar ook archeologisch gezien zijn deze vondsten belangrijk gebleken. Door de vondsten te bestuderen leren we steeds meer over de dieren en planten die toen leefden, maar ook over de mensen die toen probeerden te overleven. Op zowel de Zandmotor als de Maasvlakte zijn vele archeologische vondsten gedaan, van afslagjes, kernen en vuurstenen werktuigen tot spitsen van gewei en been. Zeer interessant materiaal waar een “archeologisch” hart sneller van gaat kloppen. In de eerste maanden na de bijeenkomst in Den Haag leerde ik waar ik überhaupt zou moeten zoeken en naar welke kleuren en structuren ik zou moeten kijken. Ja, ik had het immers nog nooit gedaan. Via de site: www.oervondstchecker.nl kun je je vondsten uploaden en krijg je een bericht over wat je vondst mogelijk zou kunnen zijn (overigens uitsluitend voor de vondsten van de Maasvlakte). Door vaker te gaan zoeken en sites over fossielen en artefacten te bekijken, kreeg ik er al snel meer handigheid in en vond ik steeds meer. In juni 2016 was ik nog maar 3 maanden aan het zoeken op het strand van de tweede Maasvlakte. Ik besloot een keer vroeg op te staan en van mijn bezoek aan het strand een spannend avontuur te maken. Ik was dan ook om 03:00u opgestaan en reed naar het strand (wat voor mij zo’n 40 minuten rijden is). Ik parkeerde mijn auto en stond rond 04:30u op het strand. Het avontuur kon beginnen! Met mijn zaklamp begon ik op het strand te schijnen. Wat donker zeg! Het zoeken zonder daglicht bleek alweer een heel nieuwe uitdaging. Alleen het gebiedje dat werd verlicht kon je afzoeken. Ik vroeg mij meteen af: ‘Herken ik het wel met dit licht? En tsja.. wat als je er nou net naast schijnt?’ Ik zocht nog geen 5 minuten of ik zag een stukje bot boven een zandhobbeltje uitsteken. In de afgelopen weken had ik al wel wat botfragmentjes gevonden, dus dat herkende ik al wel. Door wat ik zag had ik niet het idee dat het een interessante vondst zou zijn. Ik trok het dunne stukje bot uit het zand, zonder dat ik van tevoren een foto had gemaakt van hoe ik het aantrof. Het kon immers toch niet zo heel veel boeiends zijn…. dacht ik. In het licht van de zaklamp bekeek ik het stuk en tot mijn grote verbazing bleek het geen ondetermineerbaar stukje bot te zijn… maar een spits!!!! Wauw wauw wauw! Dit was een super vondst! Mijn eerste archeologische vondst en meteen al zo’n geweldig mooie spits!! Mijn dag (en later bleek ook de volgende maand en het volgende jaar) kon niet meer stuk! Na het uitgebreid te hebben bewonderd en wat foto’s te hebben gemaakt, stopte ik het stuk voorzichtig weg. Blij, opgetogen, verrast en opgewonden zocht ik verder… wat zou ik nou nog kunnen vinden? Dit was al meer dan ik ooit had durven dromen! Af en toe haalde ik de spits nog even uit mijn zak en keek er nog eens goed naar… pfoehhh wat mooi en wat gaaf dat ik dit mocht vinden zeg!

Determinatie Maasvlakte spits

Thuis gekomen heb ik het stuk meteen opnieuw bewonderd: een spits met zeven weerhaken, 16,5 cm lang, max. 1,5 cm breed en weegt 16 gram. Ik zocht contact met mensen die mij hier meer over zouden kunnen vertellen. Verschillende archeologen gaven aan dat de spits vermoedelijk uit het laat paleolithicum of het vroeg mesolithicum dateert. Daarnaast begreep ik van een paleontoloog dat de spits gemaakt is van edelhertgewei. De spits is onlangs (sept. 2017) geweldig mooi gefotografeerd door Frans de Vries (ToonBeeld). Als iemand vraagt wat één van mijn mooiste vondsten is tot nu toe, dan is dat zeker deze spits. Met blijdschap en spanning denk ik dan weer terug aan mijn avontuur toen op het strand, zoals hierboven te lezen. De spits heeft een mooi plekje in de vitrine gekregen. 

Een verhaal van Mirjam Kruizinga, een super enthousiaste zoeker op het strand van de tweede Maasvlakte.

Klik hier voor meer verhalen van amateur-archeologen en hun vondsten.